حرفهایی که گفته نشدنشون باعث کج فهمی میشه

من قصد ندارم فشار اضافی به کسی وارد کنم. و فکر میکنم که هدف این درس اینه که شما بتونید این تمرین ها رو انجام بدین. واضحه که اگر این تمرینها رو انجام ندین برنامه نویسی هم از آسمون نازل نمیشه و هیچ وقت یاد نمیگیرید. پس اگر میخواین برنامه نویسی یاد بگیرین به روشی که من بهتون پیشنهاد میکنم اعتماد کنید. من واقعا حجم کمی از برنامه نویسی رو یاد دادم ولی میخوام که شما یاد بگیرید چه طور از این حجم کم درست استفاده کنید.
1
- در زمینه ی پایتون من هیچ کتاب فارسی ندیدم و اگر هم دیده بودم توصیه نمیکردم به کسی خوندنش رو. کسی با خوندن کتاب برنامه نویسی یاد نمیگیره. فقط با تمرین نوشتن هست که میتوان نوشتن رو یاد گرفت.
2- من حس نمیکنم که حجم تمرینهایی که میدم زیاد هستند. تنها چیزی که به من ثابت میکنه حجم زیادی تمرین دادم اینه که تعداد زیادی از بچه ها تمرین رو حل نکنند. مثل تمرین هرم که در نهایت اختیاریش کردم.
3- بدون انجام دادن تمرین من تابحال ندیدم کسی برنامه نویسی یاد بگیره. باور کنید جمع کردن تعدادی عدد برنامه نویسی حرفه ای و پیشرفته محسوب نمیشه و اگر برای نوشتن این برنامه ها مشکل دارید اصلا برنامه نویس محسوب نمیشید. میدونم کار واقعا خسته کننده ای یه و سخته وقتی که هیچ دیدی ندارید که چه طور باید کاری رو انجام بدین ولی این یک مرحله است که باید ردش کنید. یک بچه هم وقتی که میخواد راه رفتن رو یاد بگیره اولش سخته براش ولی بعدا که یاد گرفت راحت میشه!
4- من اصراری ندارم که شما رو به زور برنامه نویس کنم. مخصوصا کسانی رو که سی اس نیستند. پس اگر هیج علاقه ای به یاد گرفتن برنامه نویسی ندارید و این درس رو به اجبار برداشتید من نمیخوام شما رو به کاری که مجبور نیستید وادار کنم. میتونید فقط با دنبال کردن مطالب تئوری درس یک نمره بین 10-14 بگیرید.
5- از اسم پروژه تون نترسید. در نهایت شما نسبت به هم سنجیده خواهید شد. پس هرچقدر که میتونید براش وقت بگذارید. 6- اگر به آموزش رسمی پایتون دقت کنید http://docs.python.org/tutorial/ متوجه میشید که از 14 بخش اون من فقط 5 بخش رو اون هم به شکل ناقص درس دادم. من فکر نمیکنم که حجم درس زیاد باشه، ولی انتظارم اینه که بتونید یاد بگیرید از همین دستورهای ساده که یاد گرفتین چه طور استفاده کنید. من اعتقاد دارم که اگر کسی این موضوع رو درست یاد بگیره، دیگه با برنامه نویسی مشکلی نخواهد داشت، در هر زبانی که بخواد بنویسه یا با هر ساختاری. پس وقت خودتون رو با انجام کاری غیر از این پر نکنید و به صورت متمرکز روی این موضوع فکر کنید.
6- من قصد اذیت کردن کسی رو ندارم. من قصد ندارم به شما ثابت کنم چون وارد تبلیغا و نه تحقیقا بهترین دانشگاه کشور شدین باید برای گفتن یه مدرک یا یه نمره همه ی زندگیتون رو تعطیل کنید. من قصد ندارم چیزی رو که قرار نیست توی زندگی به دردتون بخوره به شما یاد بدم. من فکر نمیکنم که تعدادی قرار داد هست که باید رعایت بشه، که مثلا بارم بندی نمره دقیقا رعایت بشه، که یه مفهوم خشک از عدالت رعایت بشه، که پیشفرض این باشه که این دانشجو هست که موظفه یاد بگیره و نه استاد که موظفه یاد بده. تنها اصلی که در نظر من تعیین میکنه چه کاری انجام بشود و چه کاری نشود این هست که دانشجوها در حدی که لازم دارند برنامه نویسی یاد بگیرند.
7- من ادعا نمیکنم که بهترین استاد قابل تصور هستم. که هر کاری میکنم تا شما چیزی یاد بگیرید. یک قسمتی از کار به عهده ی خود شماست و اگر کسی نخواد اون قسمت رو انجام بده من هم لزومی نمیبینم بیش از حد براش انرژی صرف کنم. من انتظار دارم حد اقل چیزهایی رو که سر کلاس یاد دادم بلد باشید و بعد از من سوالهای پیچیده تر بپرسید. من مسئول نابسامانی های دانشگاه شما نیستم. تعمیر کردن سایت به من ربطی نداره و اگر دانشکده تصمیم میگیره که این طور سایت رو تعطیل کنه خب واضحه که باید فکر کم شدن کیفیت درسهای مربوطه هم باشه. این موضوع از حیطه ی مسئولیتهای من خارجه کسی که مستقیما مسئولشه مسئولان دانشکده و دانشگاهتون هستند. من مسئول این نیستم که سیستم درس افزار شریف به هزار دلیل واهی صفحه ای برای این درس باز نمیکنه. من در حدی که میتونم وقت و انرژی میگذارم همونطور که شما هم همینکار رو میکنید و اگر مشکلاتی وجود داره که خارج از دستان من و شماست، ما مسئول حل اون مشکلات نیستیم.